Ne si njerëz jemi shumë të magjepsur nga orgazma, njerëzit kanë shkruar në lidhje me orgazmën që kur ka ekzistuar lapsi dhe letra,
Mirëpo në ditët e sotme sesi duke që ne vazhdimisht harrojmë në historinë moderne. Ne kemi tendencë që të mendojmë se orgazma është diçka e shpikur sot.Ne historianët e seksit, e dimë që kjo nuk është e vërteta. Seksi dhe orgazma kanë qenë temë për të cilën është shkruar gjatë shumë shekujve.
Një prej personave të parë që diskutoi në lidhje me klitorin dhe shkroi rreth tij, ishte shkrimtari Walter Raleigh, që jetoi në vitet 1600.Mirëpo zbulimi i tij u bë në vitin 1559, kur dy anatomist thuajse në të njëjtën kohë bënë zbulimin se cila ishte pjesa që sillte stimulim për femrat.Këta dy anatomist ishin Gabriel Falloppio dhe Matteo Realdo, që u njoh ndryshe si Colombo, që është në fakt qesharake të mendosh se personi i parë që gjeti klitorisin ishte i quajtur Colombo.
Sa e vjetër është historia e seksit si disiplinë?
Plotësisht varet se si e shikon, nëse bazoheni në seksologji, atëherë datë do të ishte 1844, kur u botua vepra e Heinrich Kaan, Psychopathia Sexualis.Kjo vepër ishte ajo që krijoj interesin e parë për ndërlidhjen e seksit dhe mendjes, dhe kjo pikëpamje për seksin dhe mendjen është ajo që na ka shtyrë të kuptojmë në kohët moderne seksin, që nga shekulli i 19.
Mirëpo që atëherë, seksi është bërë si identifikim i devijimit dhe turpit, dhe në sot po përpiqemi të kthehemi në pikëpamjen dhe kuptimin që kishin për seksin doktorët e shekullit të 19, para se gjithçka për seksin të bëhej tabu.A e ka akoma problem shoqëria të flasë hapur për seksin?Për shkak se njerëzit janë shumë të stresuar dhe të turpshëm rreth seksit, në mënyrë që të kthehet në një disiplinë akademike, seksi u bë plotësisht teorik dhe shumë i kontrolluar e i thatë, duke u përqendruar plotësisht në teori të rekonstruktimit.
Kjo u bë në përpjekje për ta ngritur këtë disiplinë më lartë dhe për të shmangur trajtimin e saj si një shaka të pistë që njerëzit nuk janë rehat ta dëgjojnë.Mirëpo edhe sot, ne akoma mbështetemi në këtë mënyrë të teorizimit duke u rezervuar, në vend se të përfshihemi në mënyrën që duhet.”
